ก่อนอื่น ขอแนะนำปัจจัย 3 ตัวที่เกี่ยวข้อง คือ
1. Inflation targeting หรือ อัตราเงินเฟ้อนั่นเอง ซึ่งโดยทั่วๆไปจะรักษาให้คงอยู่ในระดับ 2-3% ออ … ส่วน Deflation นี่มันคือเจ้าตัว “เงินฝืด” นะครับ
2. Policy Rate หรือ อัตราดอกเบี้ยนโยบาย เป็นเครื่องมือในการส่งสัญญาณทางการเงินของรัฐบาล โดยมี คณะกรรมการนโยบายการเงิน (กนง.) กำกับดูแลให้อยู่ภายใต้กรอบเงินเฟ้อ 3 %
3. Interest หรือ อัตราผลตอบแทน เราอาจจะรู้จักในชื่อ “ดอกเบี้ย” ซึ่งเจ้าตัวนี้แหละ ที่ทางสถาบันการเงินหรือธนาคาร ใช้เป็นกลไกในการกำหนดผลตอบแทนทางการเงินนั่นเอง
แล้วมันสัมพันธ์กันอย่างไงเอ่ย?
คณะกรรมการนโยบายการเงิน (กนง.) มีหน้าที่ดูแล เงินเฟ้อให้อยู่ในระดับ 2-3% หากเจ้า “เงินเฟ้อ” สูงขึ้น ก็ต้องมีการเพิ่มอัตราดอกเบี้ยนโยบายเพื่อดึงเงินเข้าระบบ กลับกันหาก “เงินเฟ้อ” อยู่ในระดับต่ำมากๆ หรือเข้าสู่ “ภาวะเงินฝืด” ทาง กนง. ก็จะออกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจโดยปรับลดอัตราดอกเบี้ยนโยบาย จากนั้น .. พี่สถานบันการเงินก็จะนำมาตรการนั้นๆมาปรับอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ เงินฝาก และผลตอบแทนพันธบัตร “ดอกเบี้ยต่ำ กู้ง่าย” ก็ทำให้เกิดสภาพคล่องนั่นเอง
ทีนี้ลองมาดูข้อดี – ข้อเสียกันนะครับ
ข้อดี
การปรับลดอัตราดอกเบี้ยนโยบาย หรือการใช้มาตรการผ่อนคลายกทางการเงิน ในภาวะเศรษฐกิจที่ชะลอตัว เป็นการส่งสัญญาณให้สถาบันการเงินหรือธนาคารปรับลดอัตราดอกเบี้ย เงินกู้ – เงินฝาก (ดอกเบี้ยต่ำ) ทำให้ผู้ประกอบการหรือประชาชนสามารถนำเงินเข้ามาลงทุน หรือใช้สอยในระบบเศรษฐกิจมากขึ้น และเมื่อมี “ดัชนี CPI หรือ Consumer Price Index” มีแน้วโน้มดีขึ้น ภาคเอกชนและชาวต่างชาติก็จะหอบเงินเข้ามาลงทุน ส่งผลให้ สมการ I จาก ( C + I + G +( X – M ) ของ GDP มีการขยายตัว จึงมีความเชื่อว่า “ระบบเศรษฐกิจจะดีขึ้น” นั่นเอง
ข้อเสีย
ภาพลักษณ์หลังจากการประกาศลดอัตราดอกเบี้ยนโยบาย จะสร้าง Affect ทำให้นักลงทุนขาดความเชื่อมั่น … อีกส่วนที่สำคัญปัจจุบัน Index ของ หนี้ครัวเรือนไทย และ หนี้ NPL มีอัตราที่สูงมาก ทำให้การปล่อยสินเชื่อของแบงก์เป็นไปอย่างยากลำบาก อีกทั้งอาจจะเพิ่มอัตราหนี้สูญในอนาคต … ออ หนี้ครัวเรือนไทยจะ Forcast การใช้จ่ายของภาคประชาชน และนักลงทุนส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับตัวนี้มาก เพราะ หากเปิดกิจการแล้วไม่มีคนซื้อก็ “เจ๊ง” นะครับ : )
อ่า … Radars Man หวังว่าเพื่อนๆคงได้ประโยชน์จากบทความดีๆ ฉบับนี้นะครับ
